Minne
Stilla vill jag tacka mitt öde:
aldrig jag mister dig helt.
Som en pärla växer i musslan,
å inom mig gror ditt daggiga väsen ljuvt.
Om till sist en dag jag har glömt dig –
då är du blod av mitt blod,
då är du ett med mig –
det gudarna give.
/ Karin Boye, ur Diktsamlingen ”Moln”.